Fort aan de Jisperweg
WestbeemsterDit fort vormt één geheel met de natuur. Je vindt er zeldzame plant- en diersoorten en broedende...
Fort aan Jisperweg in Westbeemster was vroeger van militair belang maar nu is het fort en zijn omgeving vooral van belang vanwege de hoge natuurwaarde. Het is een beschermd natuurgebied dat door Natuurmonumenten wordt beheerd. Het kalkrijke zand waarmee het terrein is verstevigd, zorgt voor een andere vegetatie dan in de omliggende Beemsterpolder. Je vindt er daarom de zeldzame akkerhoornbloem, reigersbek en zwanenbloem. De bomen en struiken bieden broedgelegenheid aan vele vogels. Op de frontwal houden voornamelijk schapen het gras kort. Het fort is niet toegankelijk voor publiek.
Historie
In 1885 was het fort als verdedigbaar aardwerk gereed…
Fort aan Jisperweg in Westbeemster was vroeger van militair belang maar nu is het fort en zijn omgeving vooral van belang vanwege de hoge natuurwaarde. Het is een beschermd natuurgebied dat door Natuurmonumenten wordt beheerd. Het kalkrijke zand waarmee het terrein is verstevigd, zorgt voor een andere vegetatie dan in de omliggende Beemsterpolder. Je vindt er daarom de zeldzame akkerhoornbloem, reigersbek en zwanenbloem. De bomen en struiken bieden broedgelegenheid aan vele vogels. Op de frontwal houden voornamelijk schapen het gras kort. Het fort is niet toegankelijk voor publiek.
Historie
In 1885 was het fort als verdedigbaar aardwerk gereed. Met de oplevering van het bomvrije gebouw was het fort pas in 1914 voltooid. Fort aan de Jisperweg diende ter verdediging van de Jisperweg. De reden waarom dit fort op deze plek is gebouwd, is omdat na het onder water zetten van het gebied deze weg een ingang voor de vijand vormde naar het gebied dat Nederland verdedigde. De Jisperweg lag nadat het gebied onder water werd gezet hoger, waardoor de vijand hierover het gebied binnen kon lopen.
Het fort heeft slechts één hefkoepel met zwaar geschut in plaats van twee, net als het nabijgelegen Fort aan de Middenweg. Dit was het gevolg van aanpassingen tijdens de bouw als gevolg van bezuinigingen bij het Ministerie van Defensie. Veel andere forten heben twee hefkoepels. In de gebouwen werden vier 10 cm en twee 6 cm kanonnen geplaatst. Tijdens de mobilisatie van de Eerste Wereldoorlog in 1914-1918 waren 190 militairen op het fort aanwezig.
Het fort was na de Eerste Wereldoorlog een gevangenis voor dienstweigeraars en vanaf eind jaren '50 tot begin jaren '80 werd het fort gebruikt voor opslag en renovatie van munitie.